Pięć najlepszych reportaży w finale Nagrody Kapuścińskiego.

W finale znalazło pięć książek:

  • relacja Artema Czecha z wojny na wschodzie Ukrainy;
  • reportaż śledczy Larsa Berge ze Szwecji;
  • wędrówka Óscara Martíneza z migrantami z Ameryki Łacińskiej przez Meksyk,
  • opowieść Katarzyny Kobylarczyk o narodowej psychoterapii, z którą się zmaga Hiszpania,
  • książka Joanny Gierak-Onoszko o Kanadzie, jakiej nie znamy

Tegoroczne jury pracuje pod przewodnictwem Piotra Mitznera w składzie: William Brand, Julia Fiedorczuk, Abel Murcia, Katarzyna Surmiak-Domańska. Jury podczas drugiego posiedzenia oceniało także tłumaczenia: zostało wziętych pod uwagę dziewięć przekładów zgłoszonych wstępnie przez jurorów z 31 książek zagranicznych zgłoszonych do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za Reportaż Literacki 2019.

Jury nominowało cztery tłumaczenia, których autorami są: Irena Kowadło-Przedmojska – za przekład „Dobrego wilka” Larsa Berge; Tomasz Pindel – za przekład „Bestii” Óscara Martíneza; Marek S. Zadura – za przekład „Punktu zerowego” Artema Czecha i Marcin Szczyciński – za przekład „Niezarekwirowanych. Historii ludzi, którzy przeżyli to, czego boimy się najbardziej” Anny Artemjewej i Jeleny Raczewej (wyd. Ośrodek Karta i Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia).

Od 10. edycji konkursu Miasto Stołeczne Warszawa, fundator Nagrody Kapuścińskiego, wprowadziło nagrody pieniężne dla wszystkich finalistów: 5 tys. zł dla autorów książek i 2 tys. zł dla tłumaczy reportaży.

Laureata/ów poznamy w maju. Autor najlepszego reportażu otrzyma nagrodę w wysokości 100 tys. zł. Jury – nagrodą 20 tys. zł – może wyróżnić także autora najlepszego przekładu roku. Z powodu pandemii koronawirusa tegoroczne ogłoszenie laureata/ów przenosimy do sieci. Werdykt jury poznamy w drugiej połowie maja.

Dotychczasowi laureaci Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za Reportaż Literacki

  • 2010: Jean Hatzfeld za „Strategię antylop” i tłumacz Jacek Giszczak
  • 2011: Swietłana Aleksijewicz za „Wojna nie ma w sobie nic z kobiety”
  • 2012: Liao Yiwu za „Prowadzącego umarłych” i tłumacze: Wen Huang i Agnieszka Pokojska
  • 2013: Ed Vulliamy za „Ameksykę” i tłumacz Janusz Ochab
  • 2014: Elisabeth Åsbrink za książkę „W Lesie Wiedeńskim wciąż szumią drzewa” i tłumaczka Irena Kowadło-Przedmojska
  • 2015: Swietłana Aleksijewicz za książkę „Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka” oraz Michał Olszewski za „Najlepsze buty na świecie”, a także tłumacz Mariusz Kalinowski za przekład „Krótkiego przystanku w drodze z Auschwitz” Görana Rosenberga
  • 2016: Paweł P. Reszka za „Diabła i tabliczkę czekolady”
  • 2017: Rana Dasgupta za „Delhi. Stolica ze złota i snu”
  • 2018: Anna Bikont za „Sendlerową. W ukryciu” oraz tłumacz Sergiusz Kowalski za przekład „Miasta cierni. Największego obozu dla uchodźców” Bena Rawlence’a. 
  • 2019: Maciej Zaremba Bielawski za „Dom z dwiema wieżami” i tłumacz Mariusz Kalinowski

Więcej o nagrodzie na stronie:

https://wyborcza.pl/7,75517,25870546,znamy-najlepsze-reportaze-roku-dwie-polki-salwadorczyk-szwed.html